Spring vacation destination – Turkey (part 2)

 so we left Istanbul city for now by Metro bus to Canakkale (for 40 TR) at 11:30 am, after 5 h. we entered by ferry to town of Canakkale. What is interesting about this town:

Situated on southern coast of Dardanelles;

The Byzantine name for Çanakkale was Δαρδανέλλια Dardanellia, from which the English name Dardanelles is derived. Çanakkale was an Ottoman fortress called Kale-i Sultaniye or Sultaniye kalesi (Fortress of the Sultan). It later became known for its pottery, hence the later name Çanak kalesi ‘pot fortress’ or ‘Çanakkale.

History:

The real history of Çanakkale started with Troy.

Later the Aeolian Greeks settled on that important land in the 8th century BC and established many trade colonies in the region called Aeolis. The region came under the control of the Lydians in the 7th century BC and under the control of the Persians in the 6th century BC. Aeolis went under the control of the Macedonians as Alexander the Great defeated the Persians by the Granicus River of the region in the Battle of the Granicus on his way to Asia. The region went under the reign of the Kingdom of Pergamon in the 2nd century BC.

The Ottomans gained control of Gallipoli in 1367.

In 1915, during the First World War, Great Britain and France attempted to to capture the Ottoman capital of Constantinople and secure a sea route to Russia. Known as the The Gallipoli Campaign, or the Dardanelles Campaign, in Turkey it is referred to as the Battle of Çanakkale (Turkish: Çanakkale Savaşı), in particular the sea battle which took place on March 1915 where the Royal Navy was repulsed by Turkish forces.

view from my window just to the harbor, so i was controlling who is coming in and leaving this town 🙂

Troy horse from Hollywood as a gift to Canakkale 🙂

when i got hungry I found this french café to eat, and i liked it

next days planning was not so easy, I read more and more about Assos very small but historically known town : Academy (founded by Aristotle), ancient temple of Athena (much of the art from here is moved to Louvre), Hellenic columns, old theater, Aegean sea-coast;

But it wasn’t so easy to go there alone, so I dropped it.

Desired destination was Troy without doubt, another planned one was Galipolli, which i didn’t liek from the beginning, cos what i seen or read about it-it’s just field with few monuments and lot of graves in seaside in memory of Galipolli buttle during Word War I.

On 29th we went to Troy, I will add just photos but know that i had just magnificent emotions walking there around those ruins, imagining what was there so long ago!

March 30 

00:00 h. no message or call with “happy birthday” :S

morning_no “happy birthday”-hug-kiss :s

last night i canceled definitely Galipolli tour for my birthday, cos i really didn’t want to walk among past shadow, among graves, in wind somewhere.

I slept a lot, than went to FB, gathered lot of congratulations 🙂 Than walked all Canakalle, nobody knew i had birthday! so strange! :)))

in the evening I went to that French cafe and cheered myself with Margarita 🙂 was nice, that’s it all celebration of my 28 years 🙂

ok, yeah i was sad that evening.

31th in the evening I had flight, in airport in in awaiting area Georgians were singing so lovely! it was just amazing, I doubt if someone can hear something better somewhere else

 

 

Spring vacation destination – Turkey

http://maps.google.com/maps/ms?msid=209745910788095495464.0004bc9ab4f9e5ec5865d&msa=0&ll=40.287907,27.89978&spn=3.682904,8.453979

I had vacation from school from 24th-31th March. me and my friend long time ago we decided to go for travel together so we planned it for this spring. Easiest and closest destination for me was Turkey, which is not my dreamed country, also I have been there already twice , but ok.. It’s huge country and I have not seen everything of course

My friend made plan, so that i didn’t really had no time no desire to search and read about everything. So just I trust and agreed on made plan.

Plan of trip:

Istanbul 3-4 days

main islands of Prince islands

Canakkale – 3 days

Troy, Gallipoli 

Fly to SAW (Sabiha Gökçen International Airport (named after Sabiha Gökçen, the first female combat pilot in the world. Located 35 km (22 mi) southeast of central İstanbul, it is on the Asian side of the bi-continental city. It was built because Atatürk International Airport (on the European side) was not large enough to meet the booming passenger demands (both domestic and international).

Took from there Havataş bus shuttle for 12 turkish lira and was in Istanbul Taksim square in about 1.5 h.

By my stupidity I didn’t turn on rouming of my phone (I was trying at arriving but I should do it before leaving Georgia:( so I was without phone, my friend was already in Istanbul and promised to meet me on Taksim square which is most crowded place in Istanbul, so without phone it was of course impossible

as I said before I had no time, or was lazy and didn’t prepared well for trip I mean no information, including address of hotel :))) so I knew the name and that it is somewhere in Sultanahmed area 🙂 funny right?

so here am I in the middle of crowded square, alone with pink bag, in the middle of huge Istanbul. I saw small cute old tram, the sign of metro, no map. I asked if this tram goes to sultanahmed, this someone speaks no english, me-no turkish, so as i got he said not this one but next one, other direction, ok i wait

I got ticket for 3 lira, “Sultanahmed”?- “tamam”, ok, than some other driver came I asked again “sultanahmed” ? he said something i got the answer was no but he will help me to get there so i stay. Last stop, everyone went out, he said u- no, keep sitting, we went little more than he accompanied me to “funicular”, let me pass (without buying jeton) and said “sultanahmed”, “oh, ok tesekkur ederim”.

Funicular is underground transport like metro which goes from Istiklal street; [ Tünel -This line is the oldest underground metro line in continental Europe, and the second in the world after London (arguably third in the world, if one counts Brooklyn, New York’s abandoned Atlantic Avenue Tunnel-as WIKI sais]

So I went out at Karaköy ; Here I looked arround I know I have to go to direction of blue mosque and hagia sofia, I see big bridge one side, across of it are some big mosques, but on the opposite side I can’t see anything so I decide I have to cross the bridge and will get closer to Sultanahmed area.

The bridge was Galata bridge and i was right!

well than there was somehow long walk, info-center(with rude host-man), map, on the way I got lot of invitation on coffee and tea :), finally I found sign _ “Paris Hostel” 🙂 I was waiting for something more French, but there was absolutely nothing French, not even small, tiny photo of La tour Eiffel 🙂 but it’s ok, I am in Turkey.

Was sleeping all afternoon.

well as it my third time in Istanbul, I have already seen almost everything, so I just walked in neighborhood (Sultanahmed) area.

Next day Princes islands

here I will stop little more on these islands.

Prens Adaları or more commonly Kızıl Adalar [Red Islands] are a chain of nine islands off the coast of Istanbul, Turkey, in the Sea of Marmara.They consist of four larger islands, Büyükada (meaning “Big Island”; Greek: meaning “prince”) with an area of 5.46 km2 , Heybeliada (meaning “Saddlebag Island”; with an area of 2.4 km2 , Burgazada (Greek: Αντιγόνη Antigoni, the name of a mythological figure) with an area of 1.5 km2 , Kınalıada (meaning “Henna Island”; Greek: Πρώτη Proti, meaning “First”, being the closest island to Istanbul) with an area of 1.3 km2 ,and five much smaller ones, Sedef Adası (meaning “Mother-of-Pearl Island”), Yassıada (meaning “Flat Island”), Sivriada (meaning “Sharp Island”), Kaşık Island (Turkish: Kaşık Adası, “Spoon Island”, named for its shape), and Tavşan Adası (meaning “Rabbit Island”;

the only transport being horse and cart, they are incredibly peaceful compared with the city of Istanbul.There goes ferry from Istanbul (only for 4-5 lira).

Short history:

During the Byzantine period, princes and other royalty were exiled on the islands, and later members of the Ottoman sultans family were exiled there too, giving the islands their present name. During the nineteenth century, the islands became a popular resort for Istanbul’s wealthy, and Victorian-era cottages and houses are still preserved on the largest of the Princes’ Islands.

The islands have become more and more ethnically Turkish in character due to the influx of wealthy Turkish jetsetters.

Büyükada (meaning “Big Island”; Greek: Πρίγκηπος, Prínkēpos) is the largest of the nine islands comprising the Princes’ Islands in the Marmara Sea, close to Istanbul.

As on the other islands, motorized vehicles – except service vehicles – are forbidden, so visitors explore the island by foot; by riding a bicycle (numerous bicycle shops rent them with hourly prices); or in horse-drawn phaeton carriages which function like taxi cabs, also offering “round-the-island” sightseeing tours.

A convent on Büyükada was the place of exile for the Byzantine empresses Irene, Euphrosyne, Theophano, Zoe and Anna Dalassena. After his deportation from the Soviet Union in February 1929, Leon Trotsky also stayed for four years on Büyükada, his first station in exile. Princess Fahrelnissa Zeid was born in the island.

Heybeliada (meaning “Saddlebag Island”; Greek: Χάλκη Chalki) is the second largest of the Princes’ Islands in the Sea of Marmara. It is a neighbourhood in the Adalar district of Istanbul. The large Naval Cadet School overlooks the jetty to the left as you get off the ferry. There are two interesting pieces of architecture on the grounds of the school. One is Kamariotissa, the only remaining Byzantine church on the island, and more importantly the last church to be built before the conquest of Constantinople. The other is the grave of the second English Ambassador to be sent to Constantinople by Elizabeth I of England, Edward Barton, who chose to live on Heybeli to escape the bustle of the city.

To the right of the jetty lies the town with its bars and cafes, a hotel that stays open all year round, and many lovely wooden houses.

At the top of the central mountain is an eleventh-century Greek Orthodox monastery, it housed the Halki seminary, the main Greek Orthodox seminary in Turkey and Theological Seminary of the Ecumenical Patriarchate. The monastery attracts tourists from all over Greece and Turkey.

To prevent the island from becoming polluted, the only motorized vehicles permitted on the island are service vehicles such as ambulances, fire trucks, police cars, and the like. The only forms of transport are by foot, horse and buggy and service transport. There is no airport; the only way of getting there is by boat.

lot of cats on islands

in the street they have house for cats ! 🙂

island’s special tea

island’s cafe

next day Istanbul-Taksim square, Istiklal avenue ( Grande Rue de Péra):

street performences:

next day I went to Sapphire tower, located in Istanbul business district- Levent, highest skyscraper in Istanbul and Turkey, 54 floors= 238 meters but overall height is 261 m. somehow. There are luxury residency, offices, shopping center

went there by metro

view from the top for 15 Tr.

will continue later about Canakkale and Troy 🙂

ჰააგის ტრიბუნალი

Den Haag, Delft, Rotterdam, Amsterdam

–ჰააგაში მივდივარ 🙂

— ვის უჩივი? :O

–არავის, სამედიცინო კონფერენციაში ვმონაწილეობ

ჰოლანდიაზე არასდროს მიოცნებია და არც არასდროს დამიგეგმავს იქ წასვლა

მაგრამ წელს ღრმად ჩავეფლე “სამეცნიერო-კვლევით” სამუშაოებში, პუბლიკაციებში, აბსტრაქტების-პოსტერების შექმნაში, გაგზავნა-გამოგზავნებში, ჰოდა რაგდგანაც წელს ჰააგაში გასამართ კონფერენციაზე _ ESPID2011 ანუ 29th annual meeting of the European Society For Paediatric Infectious Diseases- რეგისტრაცია რეზიდენტისთვის ძალიან იაფი იყო, თან ჩემი აბსტრაქტი მიიღეს და პოსტერის სახით წარსადგენად მიმიწვიეს, თანაც საკმაოდ მასშტაბური და ღირებული ორგანიზაცია და კონფერენციაა (3000 მონაწილე ესწრებოდა მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან ,ძირითადად ევროპიდან)

შევუდექი სამსადისს და ძალიან მალე უკვე იქ ვიყავი

რა თქმა უნდა ძალიან ციოდა

თუმცა, შევეჩვიე

რაც ძალიან კარგი იყო: გვიან ღამდებოდა ძალიან – 10ის შემდეგ, ესე რომ ძალიან გრძელი დღე მქონდა და კონფერენციას და კონფერენციის შემდგომ აქტივობებს ძალიან კარგად ვასწრებდი

ჩემი ესპანელი მეგობრის წყალობით(და ფრანგის და ადგილობრივის) თავი მარტოდ არ მიგვრძვნია, კონფერენციაზე კი თავი მარტო არ მიგვრძნია ქართველი კოლეგის წყალობით.

საინტერესო და სასწვალო კონგრესი იყო, მომავალში ალბათ სხვანაირად შევხედავ, სხვანაირად მოვიქცევი და სხვანაირად გამოვიყენებ,მაგრამ დასაწყისთვის ჩემი თავით კმაყოფილი ვარ– ჩემს პოსტერთან თავი ძალიან კარგად წარმოვაჩინე (გამოხმაურებებები ჰოლანდიელი, კანადელი, ფრანგი, აღმ. ევროპის მონაწილეეებისგან, გარჩევა ჩემი თემის ინგლისურ-ფრანგულად!)

ხო მოკლედ კონფერენციამ წარმატებით ჩაიარა

ქვეყნის გაცნობამაც კარგად 🙂

ჰააგა ალაგ-ალაგ მომეწონა–სიცივე, ქარი რომ არ ყოფილიყო უფრო მოვიხიბლებოდი, სანაპირო უფრო მომეწონებოდა–ეს ვრცელი წვრილ-ოქროსფერ-ქვიშიანი სანაპიროო!!!!! 🙂

დელფტი ძველი, ძველი, ქალაქია, ესპანელი კი გადრეული იყო და წამიყვანა იმ წვიმიან საღამოს, ნუ კი ძალიან მომეწონა,მაგრამ როცა წვიმს და მცივა ჩემი ემოციებიც ცივი და წვიმიანია :))

ჰოლანდიის მატარებლებმა გადაგვრიეს

თუმცა ბოლოში დავამუღამე, თავიდან კი ისეთი რთული იყო, რომ ამსტერდამიდან დენ ჰააგ ცენტრალის ბილეთით როტერდამის ცენტრ. სადგურზე ჩამოვედით :))))))), ოჰჰ ეს დიდი კურიოზი იყო, რომელმაც თავიდან ძალიან დაგვძაბა,მაგრამ სათნო კონტროლიორის  შეხვედრის შემდეგ მოვდუნდით და ვიცინეთ ჩვენს თავზე კარგად, მაგრამ როტერდამის გაგონება კარგა ხანი არ გვინოდა, თუმცა როცა ჩავედი ძალიან მოვიხიბლე

ჰააგისგან და დელფტისგან განსხვავებით უფრო ახალი, თანამედროვე და მაღალი შენობებია

Den Haag The hague

სიდიდით მესამე ქალაქია ჰოლანდიაში ამსტერდამის და როტერდამის შემდეგ; პოპულაცია სულ რაღაც 485 818; ფართობი 100 კვ.კმ

აქ არის პარლამენტიც, მთავრობაც და სამეფო კარიც, თუმცა ჰააგა ჰოლანდიის დედაქალაქი არაა. დედოფალი ჰოლანდიისა – ბეატრისიც აქ ცხოვრობს და “მუშაობს”. ყველა ქვეყნის საელჩო  და ქვეყნის ყველა სამინისტრო აქ არის. ნუ არფაერს ვამბობ უმაღლეს სასამართლოზე და მთელი რიგი გრანდიოზული ორგანიზაციების სათაო ოფისებზე.

ისტორია

ჰააგა 1230 წლიდან იღებს სათავეს, როცა ფლორის მეოთხემ , ჰოლანდიის გრაფმა, შეისყიდა ეს ადგილი სანადირო რეზიდენციის გასაშენებლად. 1248 წელს კი გრაფმა ვილიამ მეორემ გააფართოვა და სანადირო რეზიდენცია სასახლედ აქცია.

მოგვიანებით ჰოლანდიის გრაფები ამ ადგილს ადმინისტრაციულ ცენტრად იყენებდნენ. ‘Des Graven Hage’ რაც ნიშნავს “გრაფების ტყე”;  შემდეგ ბურგუნდიის ჰერცოგების მიერ იყო დაპყრობილი, მერე ესპანელების მიერ.მოგვიანებით კი პრინცმა William of Orange-მა ჰააგა დაიბრუნა და მთავრობაც გადაიყვანა იქ.

ნაპოლეონის ბრძოლების შემდეგ ბელგია და ჰოლანდია გაერთიანდა საფრანგეთის საწინააღმდეგოდ. კომპრომისის სახით ამ გაერთიანბეული სამეფოს დედაქალაქი ხან ბრიუსელი იყო ხან ჰააგა (2 წელიწადში ერთხელ იცვლებოდა). 1830 წელს ბელგია ჩამოშორდა და დედაქალი გადავიდა ამსტერდამში თუმცა მტავრობა და სხვა მმართველობითი სტრუქტურები დარჩა ჰააგაში.

ქალაქის სიმბოლო არის წერო

ჰააგა უდიდესი ქალაქია ჰოლანდიის, რომელიც ჩრდილოეთის ზღვას გასცქერის; მთავარი სანაპირო-უბანი არის Scheveningen (აზრზე არა ვარ როგორ წვაიკითხო?!_შევენინგენ? უიიჰ აი ასე ყოფილაა_ სხივანინგა)

ლამაზი ქვიშიანი “პლაჟი” ყოფილა და შუქურა წითელ ფერებში. ზღვა ალბათ საკმაოდ ცივი იქნება საბანაოდ,მაგრამ ისეთი აქტივობებისთვის გამოიყენება როგორიცაა სეირნობა,სერფინგი(ვინდსერფინგი, კაიტსერფვინგი), ნუდისტური პლიაჟი-არაფერი საინტერესო.

ინდონეზია ადრე თურმე ჰოლანდიის კოლონია ყოფილა ჰოდა ეს ჰააგას ეტყობა: საკმაოდ დიდი “ინდო” საზოგადოებაა, სხვადასხვა ფესტივალი, სამზარეულო….

ჰააგის ქუჩების უმეტესობა ფართო და გრძელია, სახლები ჩვეულებრივ დაბალი, მაქსიმუმ 3სართულიანი. ქალაქის უმეტესი ნაწილი ცნობილი ჰოლანდიელი არქიტექტორის ბერლაჯის მიერაა დაპროექტებული 1910იან წლებში.  მეორე მსოფლიო ომის დროს ქალაქის უდიდესი ნაწილი გერმანელებმა დაანგრიეს. შემდეგ კი აღადგინა მოდერნისტმა ჰოლანდიელმა არქიტექტორმა დუდოკმა. დაამატა საცხოვრებლები საშუალო ფენისთვის და ბევრი პარკი. ჰააგა ერთ-ერთი ყველაზე “მწვანე ” ქალაქია მთელს ჰოლანდიაში. ქალაქში რამოდენმე ხელოვნური არხიც გადის.

ყველაზე მაღალი შენობა ჰააგაში არის 142 მეტრიანი ჰოფტორენი (განათლების, კულტურისა და მეცნიერების სამინისტრო)

53 % ჰოლანდიელი ცხოვრობს, დასავლეთის ქვეყნებიდან 14.5,  თურქი 6.8%, მაროკოელი 5.8%, ჰოლანიის არუბა და ანტილია 2.2 %, სხვა არადასავლეთის ქვეყნებიდან _ 8.6%

სანახავი ადგილები:

1. მადუროდამ_ მინიატურული ქალაქი, ჯორჯ მადუროს სახელის პატივსაცემად. ეს ყმაწვილი იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტი იყო, ვაჟკაცურად იბრძოდა ნაცისტების წინააღმდეგ და საკონცენტრაციო ბანაკში დაიღუპა 1945 წელს.  სიკვდილის შემდეგ ის დააჯილდოვეს ჰოლანდიის სამეფოს უმაღლესი და უძველესი სამხედრო ჯილდოთი . მისმა მშობლებამ კი შესწირეს დიდი თანხა მადუროდამის პროექტის განსახორციელებლად.

თინეიჯერი პრინცესა ბეატრისი იყო პირველი მერი ამ “ქალაქის” . ამჟამად კი მადუროდამის ერის არჩევა ხდება ახალგაზრდული მუნიციპალური კომიტეტის მიერ,  რომელიც სკოლის 25  მოსწავლსიგან შედგება. is not it lovely? 🙂

2. Mauritshuis – მორისის სახლი-  ჰააგის ხ ელოვნების მუზეუმი, მანამდე ნასაუს გრაფ ჯონ მორის რეზიდენცია.  აქ გამოფენილია ცნობილი ჰოლანდიელი ფერმწერი – იოჰან ვერმერი (ცნობილი “გოგონა მარგალიტის საყურით”, ან იქნებ იმ კინოთი უფრო გეცბნობათ სკარლეტ იოჰანსონი და კოლინ ფერტი დილმიდან  Girl with a Pearl Earring(2003)), რემბრანტი(მისი ესე კარგად ნაცნობი (ნუ ჩემთვის–ანატომიის კათედრიდან) ნახატი- “ექიმ ნიკოლას ტულიპის ანატომიის გაკვეთილი”-26 წლის რემბრანტმა ზედმიწვენითი ანატომიური სიზუსტით  დახატა ეს კაცი (გვამი), იან სტინი, პაულუს პოტერი…

3. ეშერის მუზეუმი–ცნობილი ჰოლანდიელი გრაფიკოსის ეშერის გამოფენა

4. Gevangenpoort – ყოფილი ციხე

ბევრი სხვა მუზეუმი….

*5. “De Passage” (ფრანგულად წარმოითქმის)– დახურული ბაზრობა, ჩვენი პასაჟის მსგავსად 🙂

*6. იაპონური ბაღი

და ასე შემდეგ და ასე შემდეგ

დანარჩენს მას შემდეგ მოგიყვებით რაც ჰააგის მიწაზე ჩემს ფეხებს დავდგამ და მის სულს უკეთ ჩავწდვები 🙂 😉

პელაგიას შემდეგ შეხვდრამდე თქვენთან და ჰააგასთან !

el dia del llibre

23 აპრილი სიმბოლური დღეა მსოფლიო ლიტერატურაში. 1995 წელს UNESCO-ს მიერ გამოცხადდა წიგნის საერთაშორისო დღედ. საფუძველს მაინც კატალონიური ტრადიციული “ვარდის ფესტივალიდან” იღებს, წმინდა გიორგის ლეგენდას უკავშირდება (ესპანეთის მფარველი წმინდანია); მოკლული დრაკონის სიხლიდან ვარდი აღმოცენდა, რომელიც წმინდა გიორგიმ მშვენიერ პრინცესას მიართვა. ასე რომ შუა საუკუნეებიდან ბარსელონაში აღინიშნება ვარდების ფესტივალი რაინდობისა და სიყვარულის სახელით.

მამაკაცები ქალებს ვარდებს ჩუქნიდნენ, ქალები კი საპასუხოდ წიგნს.

1923 წელს ეს სიყვარულის “ფიესტა” უფრო მასშტაბური გახდა და “el dia del llibre”=წიგნის დღედ გამოცხადდა,რადგანაც ამ დღეს ემთხვევა მიგელ სერვანტესისა და ვილიამ შექსპირის გარდაცვალება (23 აპრილი, 1616)(თუმცა შექსპირი და სერვანტესი მთლად ერთიდაიგივე დღეს არ გარდაცვლილან, ჯერ სერვანტესი გარდაიცვალა და 10 დღის შემდეგ შექსპირი,აქ კალენდრების ამბავია: სერვანესტი 23 აპრილს გარდაიცვალა გრიგორიანული კალენდრით, შექსპირი კი 23 აპრილს გარდაიცავლა იულიუსის კალენდრით , ამ ორ კალენდარს შორის კი 10 დღეა სხვაობა, თუმცა იუნესკო ამ დეტალებს არ ჩაეძია და ეს დამთხვევა თარიღებში კარგად გამოიყენა  🙂

ამ დღეს ბარსელონაში ცნობილი ქუჩა_ლა რამბლა (La Rambla) ივსება წიგნების თაროებით და სტენდებით.გარსია ლორკამ თქვა ერთხელ_”ეს ერთადერთი ქუჩაა მსოფლიოში, რომელიც მინდა არასდროს დამთავრდეს”-ო:)

კატალონიაში ამ დღეს 400 000 წიგნი და დაახლ. 4 მილიონი ვარდი იყიდება

მოკლედ დღეს დილას ჩემს ბლოგს მივაკითხე და შემთხვევით ვნახე ეს http://mollyblooms.wordpress.com/2011/04/22/tbilisi-book-and-rose-day/#comment-3808

ჰოდა ბევრი არ მიფიქრია, 1-2 პოტენციურ თანა-წამომსვლელს დავუმესიჯე და პასუხს არ დაველოდე ისე წავედი, მივედი:

დედა ენის ბაღი ყოველ მომდევნო მისვლაზე უფრო და უფრო მიყვარდება 🙂

სასიამოვნო გარემო იყო: ყველაფერი ამწვანებული, სცენა ინსტრუმენტებით, სპეციალურად გაშლილი კარვები წიგნებით(უფრო მრავალფეროვნება და ბეეეევრი წიგნი შეიძლებოდა), ძალიან ბეევრი საბავშვო წიგნი, ძალიან მოვიხიბლე, აუცილებლად ვუყიდი ჩემს შვილებს სხვა დროს, ერთხელაც, როგორმე…

ხალხი–ყველა ასაკის–მოხუცები, ბავშვები, ახალგაზრდები

მდინარის სანაპიროს წიგნის სპეც. სტელაჟები–იქითაც გავეშურე–სადაც ძველი წიგნები იყიდება, ბევრ საინტერესოს წავაწყდი, ორს ისეთს რომელიც მართლა ძალიან მომინდა , რომ ჩემი იყოს:

ბენდიც კარგად უკრავდა, მართალია სულ რამოდენიმე სიმღერას მოვუსმინე (მათ ფონზე ვათვალიერებდი წიგნებს) და მერე საკმაოდ დიდი პაუზა გააკეთეს.

დანარჩენი იხილეთ ფოტოებში, მე კმაყოფილი ვარ და მინდა მსგავსი მასობრივი ღონისძიებები უფრო მასობრივად და ხშირად ეწყობოდეს

\

მე ვიყავი იქ :)= i was there 🙂

ჰოდა კარგი იყო, რომ ვიყავი 🙂

ჩვენი პირველი ქალბატონი

Sandra Roelofs, Georgia’s First Lady, The Next Carla Bruni?

ასეთი სათაური იყო HUFFPOST STYLE-ში და საინტერესო ფოტოები ჩვენი პირველი ლედის

ჰოდა მე დავამატებდი კი არადა გამოვაკლებდი კარლა ბრუნის სათაურიდან, ჩვენი პირველი ქალბატონი არაფრით ჩამოუვარდება მას; თუმცა კარლაც ძალიან მომწონს 🙂 როგორც პირველი ლედი და ცოტა მომღერალიც :))

აქვე ლინკი ადრინდელი პოსტიდან_ “ქვეყნის პირველი ქლაბატონების სტილი” https://pelagiaa.wordpress.com/2010/08/03/%E1%83%A5%E1%83%95%E1%83%94%E1%83%A7%E1%83%9C%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%9E%E1%83%98%E1%83%A0%E1%83%95%E1%83%94%E1%83%9A%E1%83%98-%E1%83%A5%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%91%E1%83%90%E1%83%A2%E1%83%9D%E1%83%9C/

ეს ერთგვარად გაგრძელებაა,აქცენტით მხოლოდ ჩვენს პირველ ლედიზე

ამ სტატიაში წერია, რომ მატი ყურადღება სანდრამ მიიპყრო პარიზში ივნისის ვიზიტის დროს, როცა კარლა ბრუნის შეხვდა, და ორივე ქლაბატონმა თვაიანთი საზაფხულო მოდური სტილები გამოაფინეს 🙂

სანდრა ძალიან ლამაზად იხდენს მომდგარ კაბებს, კარგად უხამებს ხელჩანთას, ყელსაბამებს და თმის აქსესუარებს. ჭორები დადის , რომ ის აქტიურად ესწრება მოდის ჩვენებებს ნიუ იორკში, პარიზში და მილანში.

ეს ფოტო 2010 წლის ივლისშია გადაღებული, როცა აზერბაიჯანის პრეზიდენტს დახვდა.

ყვავილებიანი, ფერადი პერანგი და შავი “კრუჟავოიანი” კაბა

Ekaterina

ბებიაჩემს ერქვა ეკატერინე . მე არ მახსოვს ეს ქალი, იმიტომ, რომ ჩემ დაბადებამდე კარგა ხნით ადრე გარდაიცვალა …

ეკატერინე ლამაზი სახელია , თან მამაჩემის დედას ერქვა და ამიტომაც დამარქვეს მე (მეორე სამუშაო ვერსია ჩემი სახელისა ყოფილა გვანცა ,მაგრამ ცოლ-ქმარი მივიდა საერთო აზრამდე-ეკა –და დიდი მადლობა მათ ამისთვის)

ყოველთვის ძალიან მიყვარდა, მომწონდა და მაკმაყოფილებდა ჩემი სახელი

აქვე უნდა ავღნიშნო ერთი იაღლიში (რომელსაც 2იოდე წლის წინ ძალიან განვიცდიდი ეხლა კი მომწონს კიდეც მგონი)

მოკლედ მე ჯერ კიდევ სამშობიაროში ვიყავი, როცა მამაჩემმა მიაკითხა რეესტრს ჩემი დაბადების მოწმობის ასაღებად, ყველაფერი რა თქმა უნდა სწორად უკარნახა ,მაგრამ რეესტრის მუშაკ-ჩლუნგ რუს ქალბატონს, რომელიც დარწმუნებული ვარ წლებია საქართველოში ცხოვრობდა ,მაგრამ რა თქმა უნდა ქართულის ინჩი-ბინჩი არ იცოდა, გაიგო რუსულად ჩემი სახელი და თავისი მოკლე ჭკუითვე ჩაწერა–ეკატერინა! ესე გავხდი ეკატერინა, თუმცა ამას ვერ ვგრძნობდი, დიპლომის აღებამდე, როცა დაჟინებით ითხოვდნენ პირადობაში როგორც გიწერია ისეო, არადა იქამდე სულ ეკა ვიყავი ან თუ ძალიან ოფიციუმი იყო საჭირო ეკატერინე (ასე მარტო ჯიმა-ს პრეზიდენტი მომართავდა ))))

რა თქმა უნდა ვიცი რომ შემიძლია შევცვალო ეს ბოლო ასო,მაგრამ ამისთვის მომიწევს გადავაკეთო და თავიდან ავიღო ყველა საბუთი, ესე რომ არა არ მინდა, დაე ვიყო ყველასთვის_ ეკა, ფრანკოფონებისთვის_ კატო, ფრანგებისთვის_ ეკატეღინა, ეკლესიისთვის-ეკატერინე და ა. შ.

რაღა დაგიმალოთ და ისიც ძალიან მიყვარდა, რომ ბაღის ჯგუფში და სკოლაშიც (ბოლო 2 წლამდე) მე ერთადერთი ეკა ვიყავი :), ეს ძალიან მახარებდა,უნივერსიტეტის ჯგუფშიც მე ერთადერთი ეკა ვიყავი.

თუმცა ახლახან ვიღაცამ სახელების სტატისტიკა წამიკითხა და გულიც გამიხეთქა _თუ სწორად მახსოვს_მესამე ადგილზეაო სიხშირით შენი სახელი, არ მესიამოვნა, მერჩივნა მე10ზე ვყოფილიყავი 🙂 ან მე20ზე

ბებიაჩემი (მეორე -დედის მხრიდან) ფილოლოგი-პოეტი მყავს, და შესაბამისად მასთან როცა ვრჩებოდი ლექსებს მასწავლიდა, ათასნაირ სახელებს იგონებდა (ეკატერინეს ირგვლივ) და მეძახდა, ერთხელ დედაჩემმა ჩამოწერა სცადა და 23-ს აცდა, მე არ მახსოვს, როცა ჩავალ აუცილებლად უნდა გავახსენებინო და ჩამოვწერო 🙂 შევინახო

ეკატერინე (ბერძნულია)ნიშნავს  “წმინდას”, “უმწიკვლოს”.

რამოდენიმე სიტყვით წმ. ეკატერინეზე რადგანაც დღეს 7 დეკემბერია -ეკატერინობა :

წმინდა ეკატერინე დაიბადა ალექსანდრიაში, სახელგანთქმულ ოჯახში, გამოირჩეოდა გონიერებით, განსწავლულობითა და სილამაზით. დედა და ახლობლები ურჩევდნენ დაქორწინებულიყო, მაგრამ ეკატერინე პასუხობდა: „თუ გსურთ რომ დავქორწინდე, მომიძებნეთ სასიძო ჩემებრ ლამაზი და განათლებულიო“.

უფალმა ისე მოაწყო, რომ ეკატერინემ ერთი განდეგილი ბერი გაიცნო, რომელმაც ღვთისმშობლის ხატი გადასცა და უთხრა, ევედრე და დაგეხმარება შენი შესაფერისი საქმროს პოვნაშიო.

ერთხელ მას ესიზმრა ღვთისმშობელი, რომელსაც ხელთ ყრმა ეპყრა, რომლის სახესაც ვერ ხედავდა

ეკატერინე მეორე დღესვე გაიქცა ბერთან, მუხლებში ჩაუვარდა და რჩევა ჰკითხა. მაშინ ბერმა უქადაგა მას ქრისტიანობა. ეკატერინემ აშკარად დაინახა ქრისტიანობის უპირატესობა წარმართობასთან შედარებით, ირწმუნა ყოვლადწმიდა სამება და მოინათლა. შინ დაბრუნებული დიდხანს ლოცულობდა უფლის წინაშე. იმ ღამით, ძილში კვლავ იხილა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელი ყრმით ხელში. ახლა ყრმა მოწყალედ უყურებდა ქალწულს. ღვთისმშობელმა ეკატერინეს მარჯვენა ხელი აიღო, ყრმამ კი თითზე ბეჭედი შეაცვა და უთხრა: „ნუ ეძებ მიწიერ სასიძოს“. ეკატერინე მიხვდა, რომ ამიერიდან იგი ქრისტეს სასძლო იყო და უდიდესი სიხარულით აღივსო. ამ დღიდან ქალწული სრულიად შეიცვალა, გახდა თავმდაბალი, თვინიერი და მოწყალე.

ალექსაბდრიის იმპერატორის ბრძანებით,  რომელიც წარმართულ ღვთაებებს თაყვანს სცემდა , ეკატერინე საპყრობილეში ჩააგდეს და მერე აწამეს.ეს მოხდა 304 წელს. მოგვიანებით, წმინდა ეკატერინეს ნაწილები სინას მთაზე მოხვდა, სადაც დღემდეა დასვენებული მისსავე სახელობის მონასტერში.

Katherine is a feminine name, which is popular in historically Christian countries, owing to its having been the name of one of the first Christian saints,Saint Catherine of Alexandria.

The name is originated from Greek.

Katherine is first recorded in England in 1196 having been brought back from the Crusades. The name has been in the 100 most popular names in the US since 1880, the highest position being 25th most common name in 1991, and as of 2008, was at the rank of 45.

The spelling Katharine (with a middle a) was more common in the past and is currently more popular in the United States than in Britain. The form Catherine, corresponding with the French version, is also common in English. Less common variants in English include Katheryn, Kathryn, Katharyn, Katherin, Catharine, and Cathryn. The form Karen, of Danish origin, is now often considered an English name in its own right. Diminutives include Katie, Katy, Kate, Kathy, Kath, Kay, Kat, Katya, Katyusha, Kitty, Kit, Kasia and others.

ეხლა კი ამ სახელის_ეკატერინეს ვარიენტები სხვადასხვა ქვეყანაში:

Caitlín (Irish)

Cătălina (Romanian) Catalina (Spanish)

Catarina (Galician), (Italian), (Portuguese), (Spanish)

Caterina (Catalan), (Italian), (Portuguese)

Cathanne (English, French)

Catharina (Dutch), (Swedish)

Catharine (English) Catherin (e)(English)  (French), (Irish)

Akaterina (Turkish)

Catherina (Spanish)

Cato (Dutch)

Ecaterina (Romanian)

Екатерина Ekaterina (Bulgarian), (Macedonian)

ეკატერინე Ekaterine (Georgian transliterated)

Katarina (Croatian), (German), (Hungarian), (Lithuanian), (Serbian), (Slovene), (Swedish)

Katerinka (Czech)      Kató (Hungarian) Kasia (Polish)

ეკატერინე (catherine) უცხოურ ლიტერატურაში:

Catherine, a serial novel by William Makepeace Thackeray

Katherine, a historical novel by Anya Seton

An Abundance of Katherines, a young adult novel by John Green

Catherine, from The Great Gatsby

Catherine Barkley from A Farewell to Arms

Catherine or Kitty, from Jane Austen’s Pride & Prejudice

Catherine Earnshaw from Emily Bronte’s Wuthering Heights

Catherine from Roger O. Hirson’s Pippin

Catherine Mckenna from Bernard MacLaverty’s Grace Notes

მუსიკაში :

• Catherine (alternative rock band), an alternative rock band signed to TVT Records
• Catherine (band), a metalcore band from Sacramento, California
• Katerine, French musician
• Katheryn Elizabeth Hudson, better known as Katy Perry, singer
• Katharine McPhee, singer
• Cath…, song of indie rock band Death Cab For Cutie

*  ეკატერინე II დიდი (რუს. Екатерина II Великая; ქალიშვილობაში სოფია ფრედერიკა ავგუსტა ფონ ანჰალტ-ცერბსტი), (დ. 21 აპრილი/2 მაისი, 1729, შტეტინი — გ. 6 ნოემბერი/17 ნოემბერი, 1796, ცარსკოე-სელო) — რუსეთის იმპერატორი სამ ათწლეულზე მეტი ხნით, 1762 წლის 16 ივლისიდან სიკვდილამდე.

** ეკატერინე ჭავჭავაძე (დ. 19 მარტი, 1816 ― გ. 13 აგვისტო, 1882), სამეგრელოს სამთავროს უკანასკნელი დედოფალი; ალექსანდრე ჭავჭავაძის ასული. 1839 წელს ცოლად გაჰყვა სამეგრელოს მთავრის მემკვიდრეს დავით ლევანის ძე დადიანს. აქტიურად მონაწილეობდა სამთავროს მართვა-გამგეობაში. 1853 წელს, მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ, მემკვიდრის, ნიკოს სრულწლოვანებამდე, რუსეთის იმპერატორმა ეკატერინე დადიანი რეგენტად დაამტკიცა.

*** ეკატერინე I (რუს. Екатерина I (მარტა სკავრონსკაია, ეკატერინე ალექსის ასული მიხაილოვა, 1684—1727 წწ.) — რუსეთის იმპერატრიცა 1721 წლიდან როგორც მოქმედი იმპერატორის მეუღლე, 1725 წლიდან მმართველი მთავრინა. პეტრე I-ის მეორე ცოლი, იმპერატრიცა ელისაბედ I-ის დედა.

ყველაზე გავრცელებული ვერსიით, ეკატერინეს ნამდვილი სახელი — მარტა სამუილის ასული სკავრონსკაიაა, მოგვიანებით კი პეტრე პირველს მოუნათლავს ეკატერინე მიხაოლოვად. იგი ბალტიისპირელი (ლატვიელი) გლეხის ოჯახში დაბადებულა, ტყვედ ჩავარდნია რუსის ჯარს და პეტრე I-ის საყვარელი გამხდარა. შემდეგ კი მისი მეუღლე და რუსეთის იმპერატრიცა. მის საპატივსაცემოდ პეტრე დიდმა წმინდა ეკატერინეს ორდენიც კი დააწესა და ურალში ქალაქს ეკატერინბურგი დაარქვა.

**** ეკატერინე გაბაშვილი – Ekaterine Gabashvili (1851 – 1938)

***** ეკატერინა კუცია _ Ekaterina Kutsia MD      😛 :)) ცნობილი და გამოჩენილი       პედიატრი არა მარტო ქართულ სამამულო პედიატრიაში არამედ მთელს ევროპაში,     საუკეთესო სპეციალისტი. ბავშვები გიჟდებიან მასსზე, მშობლები და ახლობლები     კი ძლიერ ემადლიერებიან.2008-2011 წლებში დაამთავრა რეზიდენტურა “ზოგადი   პედიატრიის”განხრით თბილისში, ასევე გაიარა დამატებით სპეციალიზაცია        _პედ.პულმონოლგიაში.2011-2012 წელს გაიარა სპეციალიზაციის კურსი  საფრანგეთის წამყვან პედ. კლინიკაში, იქვე დაიწყო მუშაობა სადოქტორო თემაზე _თამაშის გავლენა ბავშვის ფსიქო-მოტორულ განვითარებაზე, რომელიც წარმატებით დაიცვა 2013 წელს თბილისში და გახდა მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი. კლინიკური პრატქიკის პარალელურად სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტ-რეზიდენტებს ასწავლის ( არის პროფესორ_ასისტენტი); მის სახელზეა ათობით სტატია ადგილობრივ თუ საერთაშორისო სამედიცინო ჟურნალ-გაზეთებში; ჩართულია მთელ რიგ კლინიკურ კვლევებში. ეს მისი არასრული ბიოგრაფიაა, მხოლოდ 2013 წლამდე, წინ კიდევ ბევრ წარმატებულ ნახტომს ველით მისგან_ეკატერინასგან :).

Toulouse map (ანუ ჩემი გზა)

ან კიდე ერთი ანუ “my way” :))) 😛

ყოველ დილას ვიღვიძებდი ტრიპოდ B-ს  ოთახში დაახლ. 8 საათზე, გამოვდიოდი შოკოლადის შხაპ-გელით შეიარაღებული და შევდიოდი საშხაპეში, რომელიც დერეფნის ბოლოში იყო, დერეფანში როგორც წესი სიჩუმე იყო, კაცისშვილის(ერთად იწერება ხო ეს სიტყვა?) ჭაჭანება არ იყო, გამოვფხიზლდებოდი და სრულიად “ფრეში” ვბრუნდბეოდი ოთახ #    ში, წყალს ავადუღებდი და ჩაის დავლევდი კრუასანთან (თუ მქონდა ამის ფუფუნება) ან რაიმე ხილს გეახლებოდით, ან იოგურტს… მერე კარადის კარებს გამოვაღებდი და_რა ჩავიიცვა?, მერე მეორე კარს_ფეხზე რა ჩავიცვა?, ბოლოს ჩავიცვამდი, მსუბუქი მაკიაჟი, თმა , ჩანთის ჩალაგება_ფონენდოსკოპი, ბლოკნოტი, კალამი, ფული, კაღტ პასტელ ტისეო (ტისეოს ბარათი)(რისი საშუალებითაც ესე კომფორტულად ვმგავრობდი ტულუზის ავტობუსებსა და მეტროში). ფანჯარას ოდნავ ღიას ვტოვებ და ჟალუზებს ბოლომდე ვხურავ (შუადღეზე აქ მზე ადგება და სულ გამიხურებს ოთახს) გავდივარ, იმედია არაფერი მრჩება, კარებს ვკეტავ, გასაღებს ვიდებ, კარებს ვამოწმებ ხო კარგად ჩავკეტე.

ჩემგან პირდაპირ აქ ჩამოვიდოდი :

თუმცა მე ძირითადად აი აქედან გამოვდიოდი დილას :

 

 

 

 

 

 

მერე კი ამ მარშუტს გავდიოდი მეტრო სადგურ_ faculté de pharmacie_მდე, დაახლ. 4 წუთი ჭირდებოდა,

საკმაოდ ღრმა სადგურია, გავატარებდი ჩემს ტისეოს, ბოლოსკენ უფრო გავზარმაცდი და ლიფტით ჩავდიოდი ხოლმე :))

ამ სადგურზე სულ სიჩუმე იყო დილას, და თითო-ოროლა სტუდენტი ან სტუდენტკა იდგა, “მეძინება”-თვალებით, მალევე მოკუსკუსდებოდა ჩემი კოხტა-კომპწია მატьარებელი და იწყებოდა გრძელი გზა.

 

 

 

გავდიოდი  სადგურებს: Ligne B:

Rangueil, Saouzelong (თავიდან ყველაზე ძნელად წარმოსათქმელი :)), La station Saint-Agne – SNCF, Empalot (რომელსაც დამპალოს ვეძახდით, უბანი მართლაც ასეთი იყო, თავიდან აქდან დავდიოდით აუზზე, საკმაო მანძილი უნდა გაგვევლო ამ უბანში, რომელიც ძირითადად არაბებით იყო დასახლებული და საკმაოოოდ საშიში იყო!), Saint-Michel – Marcel-Langer (ერთ-ერთი ყველაზე გრძელი დასახელება და შესაბამისად ბოლომდე არ ვიმახსოვრებდი და არც არაფერია მასთან დაკავშირებული), Palais-de-Justice (ნელ-ნელა გავდივართ სანტღ-ვილ-ში)

აქ არ ამოვდივართ რა თქმა უნდა, ვაგრძელებთ გზას, წინ კიდე დიდი გზაა 🙂

 

 

 

 

 

 

Carmes, (უკვე ფაქტიურად ცენტრში ვართ), François-Verdier (მე მიყვარს ეს სადგური, ჩემი სუბიექტური პატარა მიზეზი მაქვს)(აქედან შეგიძლიათ გაეშუროთ და ნახოთ monuments de combattants მემორიალია გრანდიოზული და იქიდან დაუყვეთ ლამაზ “ალეას” ,აქეთ-იქითაც გაიხედეთ ლამაზი აპარტამენტის ტიპის სახლებია , რამოდენიმე წუთში ჩახვალთ “გღანდ ღონდ”-თან, სკვერია ძალიან ლამაზი და აქვეა ეს კიოსკი, სადაც პერიოდულად ცეკვები იმართება ხოლმე

აქედანვე გადახვალთ მეორე ბაღში _ ჟაღდან დე პლანტ (ბოტანიკური ბაღი) და მესამე_ ჟარდან ღუაიალ 🙂 (მიყვარს ეს სამივე ადგილი ძალიან!!!!)

აქაც არ ვჩერდები და არ ჩამოვდივარ რა თქმა უნდა, ხო არ მითქვამს სად მივდივარ?_ Hôpital de Purpan(ოპიტალ დე პურპან).

შემდეგი სადგურია_  Jean-Jaurès, აქ ვტობებ მატარებელს, ამოვდივარ , ხაზი უნდა შევიცვალო _B ხაზიდან  A ხაზზე, აქაც ტისეოს კარტას ვატარებ და

 

Capitole  , Esquirol (ბოლო ორი ცენტრია, ისევე როგორ ჟან-ჟოღე , აქ შეგიძლიათ ჩამოხვიდეთ ან უფრო ამოხვიდეთ და ისეირნოთ), Saint-Cyprien – République(ამასა და ესკიღოლს შორის მდინარე გარონია), შემდეგი სადგური _Patte-d’Oie

(ცოტა რომ გავერკვიე მერე აქ ჩამოვდიოდი ხოლმე) მანამდე კი შემდეგ  სადგურ _ Arènes და აქ ავტობუსს ველოდბოდი, რომელიც ზუსტად წინასწარ განსაზღვრულ დროს მოდიოდა (განრიგი იქვე გაჩერებაზე იყო გამოკრული).

პატ-დუა-დან 14 ნომერი ავტობუსით დავდიოდი, აღენიდან კი  66-ით მგონი აღარ მახსოვს, მოკლედ გატენილი იყო ხოლმე ავიდოდი ,მძღოლი ფორმაში გამოწყობილი სიმპატიური მამაკაცი ან ქალი მოგესალმებოდა ღიმილით_შენც ბონჟუღ და ტისეოს გაატრებდი, ჩემს გაჩერებას რო ვუახლოვდებოდი სპეციალური ღილაკით ვაცნობებდი მძღოლს, რომ შემდეგზე ჩავდივარ :)) (აღეტ ან დემანდ-ანუ გაჩერება მოთხოვნით იყო).

გუგლ მაფით ზუსტად გავიარე დღეს ეს მარშუტი, აი პატ-დ’უა-ზე სად ვიდექი ხოლმე :

აი აქ რომ გაჩერება დგას, მანდ ვიდექი 🙂

ჩემს უკან კი კაფე იყო, სადაც ერთი-ორი კაცი საუზმობდა

ესეც ფანტანი თუ რაღაც მონუმენტი იქვე, პატ-დ’უას მოედანზე 🙂

და ესეც 14 ნომერი ავტობუსი :

“ჩემი შემოდგომის შემოდგომა”

my fall

i fell fall this november

i can’t say that i love (that i loved) autumn ever, it was just because that i never mentioned it… i was all in summer, missed autumn and went directly to winter :))

but this year

we have very warm, sunny (today it was 25 degree at 3 h. :O), tender, sweet, golden  autumn 🙂

and i felt it!

well my fidelity rate to summer is too high, i mean i still prefer SUMMER, but i like autumn too, especially this november 🙂

walking it golden sunny autumn

მზე სახეზე ნაზად მომელამუნა და მაკოცა….

<le soleil me caresse tendrement>

ქვეყნის პირველი ქალბატონების სტილი

daily woman-მა გამოაქვეყნა 10-ეული პირველი ქალბატონების:

ჯეკი კენედი_პირველი პირველი ლედი ,რომელიც გახდა მისტიური; ცნობილი იყო თავისი გლამურული გემოვნებით და ჩაცმის სტილით; თავის ეპოქაში სკამაოდ გამორჩეული იყო და დღესაც მსოფლიოს პირველი ქალბატონები განიცდიან მისი სტილის გავლენას

ევა პერონი, ხუან პერონის მეორე ცოლი და არგენტინის პირველი ლედი

კარლა ბრუნი-სარკოზი –პირველი ლედის ახალი მოდელი შემოგვთავაზა; მანეკენი და მომღერალი და ეხლა კიდე ვუდი ალენის ერთ-ერთ ფილმში–მსახიობი; მოკლედ პირველი ლედის თანამედროვე სახეა 🙂

ბეტინა ვულფი, გერმანიის პირველი ლედი; მკაცრად კლასიკური სტილის ,მაგრამ ამავე დროს ძალიან  ქალური ქალბატონი

სამანტა კამერონი, ინგლისის პირველი ლედი,კონსერვატორი და საკმაოდ მარტივი და თავმდაბალი.

მიშელ ობამა, აშშ-ს პირველი ქალბატონი, უდავოდ ყველაზე მოდური ქალბატონი, რომელიც ყოველთვის მხოლოდ ძალიან პრესტიჟულ კუტურიებს მიმართავს ხოლმე და რომელმაც გლამური შეიტანა თეთრ სახლში (წერს daily woman)

ასმა ალ ასადი, სირიის პირველი ქალბატონი, “შიკ” სტილი ასე შეაფასეს ფრანგებმა, ქალბატონი რომელმაც შეძლო და სრულიად განაახლა და გადაახალისა სირიის სახე.

სონსოლეს ესპინოზა, ხოსე ლუის ზაპატეროს მეუღლე–პროფესიონალი მომღერალი

სილვია ვალენტინ ბონგო–ჰმმ გაბონის პირველი ლედი და პირველი ფეშენ ქალბატონი:)

შანტალ ბიია, კამერუნის პირველი ქალბატონი, კლასიკური სტილით სულ არ გამოირჩევა, პირიქით, მას ზედმეტ სახელად “კამერუნის ლომს ” ეძახიან (ქვემოთ ფოტოთი მიიხვდებით როგორ უხდება ეს სახელი); ცნობილია თავისი ჰუმანიტარული საქმიანობით და თავისი ფერადოვნებით

მე ამ სიას მივამატებდი ჩვენს ქალბატონს აუცილებლად

გარეგნობიდან დაწყებული მისი ჰუმანური საქმიანობებით დამთავრებული ჭეშმარიტად საინტერესო და ღირსეული სახეა პირველი ლედის

საერთოდაც ამ ქალს სიაში პირველ ადგილს მივცემდი ან მეორეს კარლას შემდეგ ან მესამეს ჯეკი კენედის და კარლას შემდეგ

თუმცა თბილისში კარლა და სანდრას ერთად გამოჩენისას სადაო იყო ცოტა რომელი ჯობდა 🙂

ჰოო აქვე რახან ფეშენზე, გლამურზე და შიკზეა ბაასი ალბათ უპრიანი იქნება ჩვენი მეზობელი აზერბაიჯანის პირველი ლედი ვახსენოთ

საკმაოდ ისეთი–ფეშენ ლედია მგონი

ესეც ესე სულ ეს იყო 🙂