კვერცხუჯრედისა და სპერმატოზოიდის საოცარი თავგადასავალი, ამბავი I

I, II, III კვირა

პირველი კვირა

ანუ უკანასკნელი მენსტრუალური პერიოდის პირველი დღიდან 1 კვირის თავზე:

თოთოეული გოგო იბადება 1-2 მილიონი კვერცხუჯრედით  საკვერცხეებში. ზოგიერთი მათგანი მალევე იღუპება ,მაგრამ უმეტესობა მრავლდება გოგონას ზრდასთან ერთად. მენარქედან (პირველი მენსტრუაცია) მენოპაუზამდე ანუ ფერტილურ (“ნაყოფიერ”) პერიოდში გოგონა დაახლ. 400 კვერცხუჯრედს წარმოქნის.

ყოველი მენსტრუალური ციკლის დროს ორგანიზმში 1-3 კვერცხუჯრედის მომწიფება იწყება ერთ-ერთ საკვერცხეში და ოვულაციის დროს (ასე ქვია პროცესს, რომლის დროსაც მომწიფების გზაზე მყოფი ამ უჯრედებიდან ყველაზე ვაჟკაცი ბოლომდე მიაღწევს და მოხდება მისი=მომწიფებული კვერცხუჯრედის გადმოსროლა=ოვულაცია) და მისი მყისიერი დაჭერა ხდება ფალოპის მილების ფოჩების მიერ. ოვულაციის დღე საშუალოდ არის მენსტრუალური პედრიოდის პირველი დღიდან  14,6 დღეს.

საერთოდ ნორმაში საშვილოსნოს ყელში სქელი ლორწოა, რომელში გაღწევაც სპერმას არ შეუძლია. მაგრამ ოვულაციის წინ ესტროგენის წყალობით ეს ლორწო ბევრად თხელი ხდება და სპერმატოზოიდიც ადვილად გაცურავს მასში_საშვილოსნოს გავლით ფალოპის მილებისკენ, სადაც შესაძლოა განაყოფიერება მოხდეს.

პარალელურად საკვერცხის იმ ადგილას სადაც კვერცხუჯრედი მწიფდებოდა და რომელიც ეხლა ცარიელია გარდაიქმნება ყვითელ სხეულად  და იწყებს ჰორმონ_ პროგესტერონის სინთეზს.(სწორედ მისი წყალობით იცვლის ლორწოვანი კონსისტენციას და ადვილად გავლადი ხდება სპერმატოზოიდისთვის),ასევე მისი წყალობით საშვილოსნოს შიდა ზედაპირი სქელდება და ღრუბლისებური ხდება (ანუ ემზადება განაყოფიერებული კვერცხის მისაღებად). მისივე წყალობით შეიძლება იგრძნოთ ძუძუების დაჭიმვა. და უკვე აღარ ხდება საკვერცხეში მორიგი კვერცხუჯრედის მომწიფება–შესვენებაზე გადიან. განაყოფიერებულ კვერცხუჯრედს=ზიგოტას საშვილოსნოს კედელში ჩამყნობამდე დაახლ. 5 დღე ჭირდება და ამ დროისთვის ის უკვე 150 უჯრედისგან შედგება.

ასე გამოიყურება და მას ბლასტოციტი ქვია

go, go, run run, work hard “boys” to win jackpot :)))

ეს ძალიან მედიცინურად და მშრალად ისე კი კოიტუსის დროს (აქვე განმარტება ძალიან სახალისო ,მაგრამ მართალი_ Sexual union between a male and a female involving insertion of the penis into the vagina.) მამაკაცის ორგაზმი უზრუნვეყლოფს იმას, რომ მაქსიმალურად ჯანსაღი და მრავარიცხოვანი ჯარი მამაკაცური გამეტებისა გამოისროლოს საშოში ისეტი იმპულსით, რომ მათ 16 კმ/სთ-ში სიჩქარით განვლონ გზა კვერცხუჯრედამდე; ქალს შეიძლება ორგზამი ამ დროს სულაც არ ქონდეს (თუმცა სასურველია ქალის სიამოვნებისთვის და თან განაყოფიერების ალბათობას ზრდის), მაგრამ საშოს და საშვილოსნოს ყელის შეკუმშვები უადვილებდ სპერტმატოზოიდებს გზას.

მართალია სულ რაღაც 18 სმ. უნდა გაიარონ,მაგრამ როგორი რთული გზაა და თან ისიც გაითვალისწინეთ, რომ 2,5 სმ-ის გავლას 15 წუთში. ყველაზე სწრაფ მოცურავეებს (სპერმატოზოიდებს ვგულისხმობ) 45 წუთში შეუძლიათ ამ გზის გავლა, სხვებს კი 12 საათი მაინც ჭირდებათ. თუ ფალოპის მილში კვერცხუჯრედი ვერ იპოვა სპერმატოზოიდს შეუძლია ქალის ორგანიზმში 7 დღე გაძლოს.

მახსოვს ჰისტოლოგიის ლექციაზე ძალიან კარგი ვიდეო გვანახეს მთელი ამ პროცესის, საწყალი სპერმატოზოიდები თქვენ წარმოდგენაც არა გაქვთ რამდენ სიძნელეს აწყდებიან მთელი ამ გზის გავლისას, რამდენი იღუპება გმირულად, რამდენი დიდი ვაი-ვაგლახით გადალახავს გზის ამ სირთულეებს–ოღროჩოღრო,ალაგ-ალაგ სველი, სხვადასხვა ტენიანობა, სხვადასხვა ჰავა, ეფლობი რბილობში, გადადიხარ მშრალზე, მერე რაღაც ნაპრალები, ამობერილობები…ოჰჰ ნნამდვილად ძალიან გრძელი და ძნელი გზაა, თან ისე ბნელა და ბოლოს სინათლე მოჩანს –ბინგო! ისაა, მიზანთან ძალიან ახლოს ხარ,მიიჭერი ლამაზ ოვოციტთან, აქედან მიუდექი, იქიდან, არც ისე ადვილია მისი გულისკარის გასაღების პოვნა, ბოლოს ვიღაც იღბლიანმა იპოვა და სიხარულისგან ღონემიხდილი მაინც ბოლო ხმაზე ყვირის ბედნიერებისგან_არის არის არის!!!!!, და უკვე შიგაა (ბოდიში გამოთქმისთვის,მაგრამ ესეა) ..მისთვის ეს დიდი ბედნიერების დასაწყისია,მაგრამ სხვა ასეულობით სპერმატოზოიდისთვის–უდიდესი მარცხი და ტკივილი ამ მარცხით განცდილი მათ მალევე ბოლოს უღებს….რას იზამ c’est la vie! 🙂 გული არ გაიტეხოთ ბიჭებო (ასე სპერმატოზოიდებს მივმართავ ამჯერად) თქვენ არ გაგიმართლათ თქვენს ძმებს გაუმართლებთ და გზა უვალი, თქვენგან თელილი მაინც დარჩება რომ თქვენს შემდგომად მოძმესა თქვენსა სიძნელე გზისა გაუდავილდეს 🙂

bonne chance à tous ! 🙂